“ไทยนิยม ยั่งยืน” อาคารร้านค้า อำเภอท่าสองยาง สร้างแล้วไม่ได้ใช้ไม่คุ้มประโยชน์เงินภาษี
รัฐบาลใจดี โยนงบประมาณผ่านอำเภอท่าสองยาง งบไทยนิยม ไทยเข็มแข็ง ใน 70 กว่าหมู่บ้าน ทำงานผ่านเวทีประชาคม ตามความต้องการของประชาชนในพื้นที่ 6 ตำบล แม่ต้าน ท่าสองยาง แม่หละ แม่อุสุ แม่สอง และตำบลแม่วะหลวง ต่อมาฝ่ายปกครอง ในสมัยนั้น ยกเลือกเวทีประชาคมของแต่ละตำบล เปลี่ยนเป็น“ปลูกไผ่” ทุกหมู่บ้าน ทุกตำบล ขณะที่ตำบลแม่ต้าน หมู่ที่ 1 และ 2 ปลูกเพิงร้านค้า จำหน่ายสินค้า 4 คูหา มูลค่า 400,000 บาท ตั้งแค่การก่อสร้างแล้วเสร็จ ไม่มีการวางจำหน่ายสินค้า จนถึง ณ ปัจจุบัน ไม่รู้สาเหตุอะไร สร้างทิ้งสร้างขว้าง เสียเงินก่อสร้างแล้วไม่ใช้ประโยชน์ แบบไม่มีเหตุผล
คณะกรรมาภิบาลจังหวัดตาก (กธจ.ตาก) ส่งเรื่องผ่านผู้ว่าราชการจังหวัดตาก ปลัดจังหวัดตาก และส่งเรื่องไปยังกระทรวงมหาดไทย ส่งผู้ตรวจราชการ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย และส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง ลงพื้นที่และสอบข้อเท็จจริง เรื่องการปลูกไผ่ และร้านค้า งบไทยนิยม ยั่งยืน ผลเพียงโยกย้ายนายอำเภอท่าสองยาง ในสมัยนั้น ออกพื้นที่ สอบข้อเท็จจริง ส่วนผลจะออกมาเช่นไร นั้น ยังเป็นปริศนา ที่คนในพื้นที่ รอคอย จากวันนั้น มาจนถึงวันนี้
ร้านค้า 4 คูหา มูลค่า 400,000 บาท ยังตะหง่าน ท้าทายสายตา คนท่าสองยาง นักท่องเที่ยว หลังคาใบตองตึง เริ่มพุพัง โครงสร้างไม้ไผ่ หลังคา และพื้นวางขายสินค้า มอดเริ่มกิน ต้นไม้เริ่มข้าง และแถวในร้านค้า หญ้า ต้นไม้เริ่มขึ้น ขวางร้านค้า ทางเดิน ที่เรียกง่าย ๆ ว่า วัชพืชเต็มไปทั่วบริเวณ ในพื้นที่หมู่ 1 และ 2 เส้นทางหมายเลข 105 แม่สอด แม่ระมาด ท่าสองยาง ทอดยาวไปถึงอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน
รายงานแจ้งว่า การก่อสร้างอาคารเพิงร้านค้าจำหน่ายสินค้า หมู่ 1 และ 2 ตำบลแม่ต้าน อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก มูลค่า 400,000 บาท ปลูกไผ่ หมู่บ้านละ 3,000 ต้น รวม 67 หมู่บ้าน หมู่บ้านละ 200,000 บาท ในพื้นที่ 6 ตำบล ของอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
เรื่องราว เกิดมาจากเสียงบ่น ว่า กธจ.เป็นอีกเสือตัวหนึ่ง ที่เป็นเสือกระดาษ (ฮา)
สบเกษม แหงมงาม ภาพ/ข่าว