สถานการณ์ภัยแล้งรุนแรง ชาวบ้านอำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก วอนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยขุดลอกอ่างเก็บน้ำห้วยเค้าเล่า พื้นที่ 95 ไร่ ที่ก่อสร้างมานาน 37 ปี เกิดการตื้นเขินจากตะกอนดิน ไม่สามารถกักเก็บน้ำได้ ปัจจุบันดินแยกแตกระแหง ไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว ส่งผลชาวบ้าน 195 ครอบครัว ขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค เพราะเป็นแหล่งน้ำเพียงแห่งเดียวในหมู่บ้าน

จังหวัดพิษณุโลก วันที่ 10 พฤษภาคม 2562 ราษฎรในหลายพื้นที่ของจังหวัดพิษณุโลก ประสบภัยแล้งอย่างหนัก พืชผลการเกษตรทั้งนาข้าว ตลอดจนพืชทนแล้ง ใช้น้ำน้อย ต่างได้รับผลกระทบจากการขาดแคลนน้ำโดยถ้วนหน้า หลังแหล่งน้ำตามธรรมชาติแห้งขอด และเฝ้ารอคอยน้ำฝนที่จะตกลงมา ซึ่งจนถึงขณะนี้ฝนก็ยังไม่ตกลงมาแต่อย่างใด


เช่นเดียวกับอ่างเก็บห้วยเค้าเล่า ซึ่งเป็นอ่างเก็บน้ำในโครงการพระราชดำริของในหลวง รัชกาลที่ 9 พื้นที่ 95 ไร่ หมู่ที่ 4 บ้านป่าแดง ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก ที่ก่อสร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2525 รวมระยะเวลา 37 ปี ปัจจุบันแห้งขอด ดินแยกแตกระแหง ส่งผลให้ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ที่ 4 บ้านป่าแดง ตำบลดงประคำ อำเภอพรหมพิราม จำนวน 195 หลังคาเรือน ประชากร 843 คน ขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา จะใช้น้ำในอ่างเก็บน้ำแห่งนี้ ในการอุปโภคบริโภค แต่สถานการณ์ภัยแล้งปีนี้รุนแรงมาก ทำให้อ่างเก็บน้ำห้วยเค้าเล่าแห้งขอดไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว ประกอบกับอ่างเก็บน้ำแห่งนี้ ที่ก่อสร้างมานานกว่า 30 ปี เกิดการตื้นเขิน จึงกักเก็บน้ำได้น้อย ไม่เพียงพอต่อการอุปโภคบริโภคในช่วงฤดูแล้ง


ชาวบ้านกว่า 50 คน ได้มารวมตัวกันที่อ่างน้ำห้วยเค้าเล่า เพื่อร้องขอหน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยขุดลอกอ่างเก็บน้ำห้วยเค้าเล่าที่ตื้นเขิน เนื่องจากก่อสร้างมานานกว่า 30 ปี และยังไม่เคยขุดลอกแต่อย่างใด เพื่อสามารถกักเก็บน้ำในช่วงฤดูฝน ยังประโยชน์ให้ชาวบ้านสามารถใช้อุปโภคบริโภคตลอดฤดูแล้ง ประกอบกับปีนี้สภาพอากาศแล้งมากกว่าทุกปีที่ผ่านมา จึงทำให้น้ำในอ่างเก็บน้ำแห้งขอด ไม่มีน้ำให้ชาวบ้านได้ใช้อุปโภคบริโภคและเดือดร้อนจากการขาดแคลนน้ำ ปัจจุบันทางองค์การบริหารส่วนตำบลดงประคำ ได้บรรทุกน้ำไปใส่ถังภัยแล้งตามจุดต่าง ๆ ของหมู่บ้าน เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนให้กับชาวบ้าน


นายเหลือ ยอดสุวรรณ อายุ 59 ปี ชาวบ้านในพื้นที่ กล่าวว่า ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ ก็ไม่เคยเห็นความแห้งแล้งเช่นนี้มาก่อน ทำให้อ่างเก็บน้ำห้วยเค้าเล่า แห่งนี้ ซึ่งเป็นแหล่งน้ำเพียงแห่งเดียวในหมู่บ้านแห้งขอด ไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว ชาวบ้านขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค แม้แต่น้ำอาบยังไม่มี จึงขอวอนรัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้มาดูแล และช่วยขุดลอกอ่างเก็บน้ำแห่งนี้ให้มีความลึกเพิ่มมากขึ้น สามารถกักเก็บน้ำได้เพิ่มมากขึ้น เนื่องจากก่อสร้างมานานเกือบ 40 ปี และไม่เคยขุดลอกแต่อย่างใด เกิดความตื้นเขิน จากตะกอนดินจากภูเขาไหลมาทับถมทุกปีเกิดความตื้นเขิน จึงกักเก็บน้ำได้น้อย ไม่เพียงพอต่อการอุปโภคบริโภคในช่วงฤดูแล้ง จึงทำให้ชาวบ้านขาดแคลนน้ำ และได้รับความเดือดร้อนเป็นอย่างมาก